Dauwtrappen
Vroeg op pad
Een traditie die voor leden van St. Cecilia zeer bekend is. maar veel mensen hebben nog nooit van Dauwtrappen gehoord.
Als je “een vreemdeling” probeert uit te leggen wat Dauwtrappen is, krijg je meestal als reactie; een gefronste wenkbrauw en antwoorden als:”is dat leuk…het zal allemaal wel…moet je zo vroeg je bed uit voor bier…” Daarom nu een onderbouwde uitleg van een van de tradities van Muziekvereniging Harmonie St. Cecila Rijsbergen.
De definitie van Dauwtrappen:
Een woordenboek: ‘dauw – trap – pen werkwoord: Op Hemelvaartsdag of 2e pinksterdag s’ morgens vroeg in de natuur wandelen.
Wikipedia: is heel vroeg opstaan om vervolgens een wandeling in de natuur te maken. Vroeger stonden de mensen op Hemelvaartsdag al om drie uur ‘s nachts op om zingend en blootsvoets op het gras te dansen, vandaar de term dauwtrappen. Het dauw op het gras zou een zuiverende werking hebben.
Hoeveel jaar gaat de vereniging al Dauwtrappen?
Op 25 mei 1922 is de vereniging voor de eerste keer gaan dauwtrappen naar Meer. De vereniging kende toen nog maar 2 marsen. Tijdens de tweede Wereldoorlog kwam deze traditie tijdelijk stil te liggen.
Vervolgens is deze traditie vele jaren later weer opgepakt. Hoe lang dat nu precies geleden is? Het antwoord hierop is eigenlijk vrij “simpel”. Het is gemakkelijk te onthouden, volgens zeer ervaren Dauwtrappers als bijvoorbeeld A. van den Buijs en A. Bastiaansen, namelijk zoveel jaar als Dorus Embregts oud is +1 jaar extra. Aangezien de vader van Dorus Embregts toen niet meeging.
Hoe laat men weer arriveert in rijsbergen is verschillend en hoe laat men dan naar huis gaat….dat verschilt per persoon. Hoeveel men er de volgende dag nog van weet, ook dat verschilt per persoon. Kortom iedereen beleeft en ervaart Dauwtrappen dus op zijn eigen indentieke wijze.
De conclusie:
St. Cecilia heeft er inmiddels een eigen vaste gewoonte en traditie van gemaakt met een eigen invulling van de definitie.